สำหรับภาชนะเพาะปลากัดควรใช้เป็นบ่อที่มีขนาดไม่เล็กจนเกินไปเนื่องจากหลังจากที่ผสมพันธุ์เสร็จแล้วปลากัดตัวผู้อาจไล่กัดตัวเมียจนบอบช้ำถึงตายได้ ส่วนมากนิยมใช้อ่างดินเผา บ่อซีเมนต์ โอ่ง กาละมังและลังโฟมซึ่งมีความสามารถในการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิน้อยมาก ความกว้างของสถานที่เพาะควรมีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 40-50 เซนติเมตร ความสูงหากไม่สูงมากควรหาภาชนะมาปิดเพื่อป้องกันปลากระโดดออกจากที่เพาะ สถานที่ไว้บ่อเพาะควรร่มรื่น เงียบสงบไม่มีการรบกวนและไม่มีแสงแดดร้อนจัดอันจะทำให้น้ำร้อนและเป็นอันตรายแก่ปลากัด น้ำที่ใช้เพาะควรเป็นน้ำที่ผ่านการทิ้งไว้ให้คลอรีนระเหยหมดเสียก่อน นอกจากนี้ควรหาพรรณไม้น้ำไม่ว่าจะเป็นเฟิร์นก้านดำ ใบพลูด่าง ผักตบ จอกแหน หรือพรรณไม้น้ำชนิดต่างๆเพื่อสำหรับให้ตัวผู้ก่อหวอดและเป็นเลียนแบบธรรมชาติอีกด้วย นอกจากนี้ยังมีเทคนิคเล็กน้อยสำหรับการเพาะ เนื่องจากตามธรรมชาติเมื่อเพาะออกมาแล้วส่วนใหญ่จะได้ลูกปลาที่มีเพศเมียมากกว่าเพศผู้ นักเพาะบางท่านจึงได้นำใบหูกวางใส่ลงไปเพื่อทำให้อัตราการเกิดเพศผู้สูงขึ้น เนื่องมาจากใบหูกวางจะทำให้น้ำเป็นกรดอ่อนๆ และช่วยให้หวอดไม่แตกง่ายๆอีกด้วย
Comments